Sytuacja polityczna  
           
             Mezopotamia była imperium  odznaczającym się następującymi cechami:

• rozciągała się na wielkich przestrzeniach
• gospodarka opierała się na pracy niewolniczej
• na czela państwa stał monarcha, mający nieograniczoną i przez nikogo nie kontrolowaną, despotyczną władzę, władza jego miała charakter teokratyczny, tzn. monarcha był uważany za bóstwo lub za reprezentanta bóstwa 
• państwo zarządzane było centralistycznie, przy pomocy podporządkowanych monarsze urzędników.

                                       System społeczny

               W Mezopotamii społeczeństwo dzieliło się na warstwy:

• bogatych właścicieli ziemskich
• kupców
• rolników
• kapłanów
• niewolników

        Cechą charakterystyczną takiego ustroju społecznego była nierównośc wobec prawa. Znalazła ona odzwierciedlenie w zbiorze praw- kodeksie Hammurabiego.

                                                 

                                                         Religia

Religia Mezopotamii z uwagi na złożone podłoże etniczne, nigdy nie była jednolita. Jednakże w zasadniczym zrębie ukształtowali ją Sumerowie, których wierzenia (zob.: mitologia sumeryjska) z kolei były odbiciem pierwotnych kultów sił przyrody i płodności, społeczeństw prehistorycznych. To właśnie sumeryjski panteon i ich postrzeganie świata oddziaływały na terenach mezopotamskich niemal przez trzy tysiąclecia, pomimo tego, że każdy kolejny lud, który przybywał do Mezopotamii, przynosił ze sobą własne wierzenia i tradycje. Również Akadowie, w drugiej połowie III tysiąclecia, wnieśli swój znaczny wkład w rozwój religii i form kultu, niemniej jednak zauważalna jest dysproporcja między ich wierzeniami, a sumeryjskimi, chociażby w liczbie czczonych bogów – na kilkaset bogów sumeryjskich tylko kilkunastu było pochodzenia semickiego, mających i tak odpowiedniki w panteonie sumeryjskim. Przewaga sumeryjskiego elementu w rozwoju religii w Mezopotamii, nie oznacza, że wierzenia ludów w Mezopotamii były statyczne i nie podlegały modyfikacjom – wręcz przeciwnie – można zaobserwować zjawisko stałego przeobrażania religii sumeryjskiej, w jej procesie adaptacyjnym, w wyniku oddziaływania wierzeń każdego napływowego ludu. Ten typ wierzeń nazywamy politeizmem.

                                                 

                              Pozycja ekonomiczna

   W IV tysiącleciu w Mezopotamii powstały I miasta skupiające ludnośc zajmującą się rzemiosłem i handlem. Za sprzedane i wytworzono przez siebie produkty rzemieślnicy i kupcy otrzymywali żywnośc od rolników. Żyzne gleby przynosiły bogate plony, co umożliwiało ciągły rozwój państwa np.: kultury i sztuki.  Mezopotamia była dobrze postawionym ekonomicznie imperium.

                                   Konflikty

  

• 2375-2350 p.n.e. władca państwa-miasta Uma podbił Lagasz, Ur, Uruk
• 2350-2210 p.n.e. Sargon podbił Sumer
• 2095-2048 p.n.e. Szulgi podbił całą Mezopotamię
• 1792-1750 p.n.e. Hammurabi z Babilonu podbił całą Mezopotamię
• 539 p.n. Cyrus II, król Persji zdobył Babiolnię

  Dokonane podboje pozwoliły na utworzenie imperium o bardzo dużym zasięgu terytorialnym, a także na jego wzmocnienie gospodarcze i polityczne.

Mapa dawnej Mezopotamii.



Żródła:

         Język

W Mezopotamii posługiwano się wieloma językami:

• akadyjskim
• sumeryjskim
• aramejskim
• kasyckim.

1.http://pl.wikipedia.org/wiki/Mezopotamia

2. Michał Sczaniecki "POWSZECHNA HISTORIA PAŃSTWA I PRAWA" Wydawnictwo PWN

3.Podręcznik dla gimnazjum Historia klasa I, Lech Trzcionkowski i Leszek Wojciechowski Wydawnictwo szkolne PWN

4.http://www.epomoce.pl/Historia_Chronologia_starozytnej_Mezopotamii

Autorzy:Magdalena Tyrka, Klaudia Sawko, Paulina Kudlak,Martyna Wawrowska

Etykieta: C