Mezopotamia	Dawniej	Dziś
System polityczny	monarchia	obecnie Iraku (demokracja parlamentarna), a także Syrii (republika), Iranu(republika islamska), Kuwejtu (konstytucyjna monarchia) i Turcji ( parlamentarno-gabinetowy)
System społeczny	feudalizm	demokracja
Religia	politeizm, monoteizm-islam	islam
Pozycja ekonomiczna	z racji posiadania żyznej ziemi była silna	brak pełnej stabilności politycznej powoduje zuborzenie społeczeństwa
Nazwy konfliktów	najazd Gutejów,  najazdy koczowników (zwłaszcza Elamitów), najazdy Elamitów i Asyryjczyków, wojny diadochów, wojny persko-rzymskie,	Wojna iracko-irańska i obydwa konflikty w Zatoce Perskiej
Język *	sumeryjski	arabski

Egipt	Dawniej	Dziś
System polityczny	monarchia	republika prezydencka z systemem wielopartyjnym
System społeczny	feudalizm	demokracja prezydencko-parlamentarna
Religia	politeizm	islam
Pozycja ekonomiczna	bardzo dobra ze względu na żyzne ziemie wzdłóż rzeki Nil	Słabo rozwinięty kraj rolniczo-przemysłowy, duże zasoby ropy, turystyka
Nazwy konfliktów	ok. 3150 Faraon Menes (Narmer) dokonuje zjednoczenia Egiptu. 1640- 1532 Hyksosi podbijają Egipt i przejmóją w nim władzę. 1550- 1070 Władcy Egiptu podejmują działania zbrojne i polityczne na terenie Palestyny, Syrii. Wojny z Hetytamii 525-404 Persowie zdobywają Egipt 404- 343 Przejściowa Niepodległość 343- 332 Ponowne panowanie Persów 332 Egipt częścią imperium Aleksandra Wielkiego.	wojna sześciodniowa z Izraelem
Język *	język staroegipski, język średnioegipski, język nowoegipski, język demotyczny, język koptyjski, język arabski	arabski

Laboratorium

Zadania z kategorii A – Osiągnięcia starożytnych cywilizacji, 

-Mezopotamia 
-Data 14.10.2013
-Osoba odpowiedzialna Paulina Kudlak


-Egipt 
-Data 14.10.2013
-Osoba odpowiedzialna Klaudia Sawko

Cele:Przedstaw osiągnięcia cywilizacji starożytnej Mezopotamii i Egiptu. Uwzględnij wynalazki, stan rozwoju nauki, osiągnięcia w zakresie architektury, sztuki etc uwzględnij też starożytne mapy tych obszarów i dokonaj analizy ich treści (jaka była ich szczegółowość, zasięg, czy była skala, jakich używano znaków, jak sporządzano tamte mapy).

Zadanie z kategorii B - Laboratorium 


Data - 15.10.2013

Osoba odpowiedzialna - Ola Mikołajczak


Cele :Przygotujcie plan badawczy do zadań z kategorii A i C, przygotujcie harmonogram, a następnie go przestrzegajcie. Sformułujcie cele do poszczególnych zadań i poszukajcie źródeł do ich realizacji.

Zadanie z kategorii C - Myślę więc jestem 

-Mezopotamia 
-Data 14.10.2013
Osoba odpowiedzialna Magda Tyrka



-Egipt 
-Data 14.10.2013
-Osoba odpowiedzialna Magda Tyrka 


Przeanalizuj, jak wygląda dzisiejsza sytuacja polityczna i społeczna w państwach leżących obecnie na terenie Mezopotamii. Porównaj jak na przestrzeni dziejów zmieniły się systemy polityczne i religijne w tych państwach. Zbadaj przyczyny tych zmian.
a) Pozyskane materiały podziel na artykuły, oznacz etykietą „C” i zamieść na blogu na stronie głównej. Pamiętaj o nadaniu każdemu artykułowi odpowiedniej etykiety!!!  Określcie: dokładne terminy realizacji poszczególnych elementów projektu. 
b) Za pośrednictwem wyszukiwarki znajdźcie źródła, z których będziecie korzystać i podajcie poprawnie adresy internetowe.

Starożytne mapy

Starożytne mapy

Analiza starożytnych map:

Mapa z Gasur – jedna z najstarszych znanych map, widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce. Powstanie tabliczki datowane jest na okres akadyjski (XXIV-XXII w. p.n.e.). Odnaleziona ona została w północnym Iraku, kryjącym pozostałości akadyjskiego miasta Gasur, które w połowie II tys. p.n.e. przejęte zostało przez Hurytów i przemianowane na Nuzi. Obecnie zabytek ten znajduje się w kolekcji Muzeum Semickiego Uniwersytetu Harvarda.

Na mapie przedstawione zostały okolice miasta Gasur. W schematyczny sposób zaznaczone zostały góry, rzeki i miasta. Na brzegach mapy zapisano nazwy czterech stron świata. Rzeka przepływająca przez jej centrum nosi nazwę Rahium. Opis towarzyszący mapie, umieszczony w jej centrum, podaje powierzchnię nawadnianych ogrodów należących do osoby o imieniu Azala

Babilońska Mapa Świata to gliniana tabliczka przedstawiająca mapę świata, z Babilonem w jego centrum.  Mapa jest datowana na około 600 r.p.n.e. i została odkryta w Sippar w południowym Iraku (miasto, które było  60 mil (97 km) na północ od Babilonu na wschodnim brzegu rzeki Eufrat). Babilon znajduje się w centrum mapy, równoległe linie na dole wydają się przedstawiać południowe bagna a zakrzywione linie idące z północy, północnego wschodu wydają się być górami Zagros.

Przykłady map z dawnego Egiptu są bardzo rzadkie, jednak te, które przetrwały kładą nacisk na geometrię i dobrze rozwinięte techniki geodezyjne, być może wymuszone potrzebą przywrócenia dokładnych granic nieruchomości po corocznych wylewach Nilu.

The Turin Papyrus Map, datowany na  1300 r.p.n.e. , pokazuje góry na wschód od Nilu gdzie wydobywano złoto i srebro, a także położenie schronisk górników, studni, sieci dróg, które łączyły ten region z głównym terytorium kraju.

Lewa połowa Turin Papyrus Map

Prawa połowa Turin Papyrus Map

Źródła: Wikipedia, Dawne Mapy.

Autorzy:Klaudia Sawko, Martyna Wawrowska, Paulina Kudlak, Magdalena Tyrka

Etykieta:A

                               Sytuacja polityczna  
           
             Mezopotamia była imperium  odznaczającym się następującymi cechami:

• rozciągała się na wielkich przestrzeniach
• gospodarka opierała się na pracy niewolniczej
• na czela państwa stał monarcha, mający nieograniczoną i przez nikogo nie kontrolowaną, despotyczną władzę, władza jego miała charakter teokratyczny, tzn. monarcha był uważany za bóstwo lub za reprezentanta bóstwa 
• państwo zarządzane było centralistycznie, przy pomocy podporządkowanych monarsze urzędników.

                                       System społeczny

               W Mezopotamii społeczeństwo dzieliło się na warstwy:

• bogatych właścicieli ziemskich
• kupców
• rolników
• kapłanów
• niewolników

        Cechą charakterystyczną takiego ustroju społecznego była nierównośc wobec prawa. Znalazła ona odzwierciedlenie w zbiorze praw- kodeksie Hammurabiego.

                                                 

                                                         Religia

Religia Mezopotamii z uwagi na złożone podłoże etniczne, nigdy nie była jednolita. Jednakże w zasadniczym zrębie ukształtowali ją Sumerowie, których wierzenia (zob.: mitologia sumeryjska) z kolei były odbiciem pierwotnych kultów sił przyrody i płodności, społeczeństw prehistorycznych. To właśnie sumeryjski panteon i ich postrzeganie świata oddziaływały na terenach mezopotamskich niemal przez trzy tysiąclecia, pomimo tego, że każdy kolejny lud, który przybywał do Mezopotamii, przynosił ze sobą własne wierzenia i tradycje. Również Akadowie, w drugiej połowie III tysiąclecia, wnieśli swój znaczny wkład w rozwój religii i form kultu, niemniej jednak zauważalna jest dysproporcja między ich wierzeniami, a sumeryjskimi, chociażby w liczbie czczonych bogów – na kilkaset bogów sumeryjskich tylko kilkunastu było pochodzenia semickiego, mających i tak odpowiedniki w panteonie sumeryjskim. Przewaga sumeryjskiego elementu w rozwoju religii w Mezopotamii, nie oznacza, że wierzenia ludów w Mezopotamii były statyczne i nie podlegały modyfikacjom – wręcz przeciwnie – można zaobserwować zjawisko stałego przeobrażania religii sumeryjskiej, w jej procesie adaptacyjnym, w wyniku oddziaływania wierzeń każdego napływowego ludu. Ten typ wierzeń nazywamy politeizmem.

                                                 

                              Pozycja ekonomiczna

   W IV tysiącleciu w Mezopotamii powstały I miasta skupiające ludnośc zajmującą się rzemiosłem i handlem. Za sprzedane i wytworzono przez siebie produkty rzemieślnicy i kupcy otrzymywali żywnośc od rolników. Żyzne gleby przynosiły bogate plony, co umożliwiało ciągły rozwój państwa np.: kultury i sztuki.  Mezopotamia była dobrze postawionym ekonomicznie imperium.

                                   Konflikty

  

• 2375-2350 p.n.e. władca państwa-miasta Uma podbił Lagasz, Ur, Uruk
• 2350-2210 p.n.e. Sargon podbił Sumer
• 2095-2048 p.n.e. Szulgi podbił całą Mezopotamię
• 1792-1750 p.n.e. Hammurabi z Babilonu podbił całą Mezopotamię
• 539 p.n. Cyrus II, król Persji zdobył Babiolnię

  Dokonane podboje pozwoliły na utworzenie imperium o bardzo dużym zasięgu terytorialnym, a także na jego wzmocnienie gospodarcze i polityczne.

Mapa dawnej Mezopotamii.



Żródła:

         Język

W Mezopotamii posługiwano się wieloma językami:

• akadyjskim
• sumeryjskim
• aramejskim
• kasyckim.

1.http://pl.wikipedia.org/wiki/Mezopotamia

2. Michał Sczaniecki "POWSZECHNA HISTORIA PAŃSTWA I PRAWA" Wydawnictwo PWN

3.Podręcznik dla gimnazjum Historia klasa I, Lech Trzcionkowski i Leszek Wojciechowski Wydawnictwo szkolne PWN

4.http://www.epomoce.pl/Historia_Chronologia_starozytnej_Mezopotamii

Autorzy:Magdalena Tyrka, Klaudia Sawko, Paulina Kudlak,Martyna Wawrowska

Etykieta: C

Ciekawostki Starożytna Mezopotamia

Nazwa Mezopotamia znaczy międzyrzecze. To starożytne państwo zlokalizowane było między dwiema rzekami: Tygrysem i Eufratem. Ponieważ corocznie dochodziło do wylewu obu rzek, mieszkańcy Mezopotamii budowali system irygacyjny, czyli sieć kanałów którymi woda była odprowadzana z pól. Dzięki niemu nie dochodziło do częstego wylewania wód rzecznych.

Sumerowie przybyli w IV i III tys. p.n.e. na południe Mezopotamii. Na tamtym terenie znajdowało się wiele osad, które stopniowo łączyły się i tworzyły miasta oraz państwa.

Początkowo władzę sprawował kapłan (rządy teokratyczne), ale z biegiem czasu na czele Mezopotamii stanął świecki władca.

Sumerowie zasłynęli z budowli wzniesionych z cegieł. Największe i najbardziej zachwycające były świątynie (zigguraty), na których dachach powstawały wiszące ogrody (Semiramidy), które zostały uznane za jeden z siedmiu cudów świata.

Sumerowie zapisali się w historii wynalezieniem garncarskiego koła, opracowaniem pisma obrazkowego oraz klinowego, a także pierwszymi odlewami z brązu, złota, a także kolorowego szkła.

W XVII w. p.n.e. w Babilonie rządził Hammurabi, którego uznaje się za twórcę kodeksu, który przewidywał bardzo dotkliwe i surowe kary (pozbawienie ręki syna, który ośmielił się uderzyć swojego ojca). W kodeksie zawarto również podział społeczeństwa na ludzi, którzy byli zależni od władcy, tych którzy znajdowali się pod opieką rządzącego i niewolników. Niewolnicy ponosili dużo cięższe kary niż pozostałe dwie grupy.

W Mezopotamii wierzono w wielu bogów (politeizm).

Autorzy:Magdalena Tyrka, Klaudia Sawko, Paulina Kudlak, Martyna Wawrowska

Etykieta:A

Osiągnięcia Starożytnego Egiptu 

Starożytny Egipt jako państwo powstał się w ciągu zaledwie kilkaset lat. Wyewoluował znacznie szybciej niż dotychczas przypuszczano. Egipt pojawił się na światowsj scenie przed pięcioma tysiącami lat. Było to pierwsze państwo ze ściśle określonymi granicami, zorganizowanym kultem religijnym, scentralizowaną administracją i rozwiniętym rolnictwem. Państwo, które przetrwało tysiąclecia.

Dotychczas naukowcy sądzili, że Egipt ewoluował powoli ze wspólnot pasterskich. Tymczasem nowa technika badawcza opracowana przez fizyka Mike'e Dee z Uniwersytetu w Oksfordzie sugeruje, iż ewolucja ta dokonała się bardzo szybko i trwała zaledwie 600 lat.

Zgodnie z obecnym stanem wiedzy za początek Egiptu jako państwa uważa się okres rządów króla Ahy. Opracowany obecnie model pozwolił stwierdzić, z 68-procentową pewnością, że rządził on w latach 3111-3045 p.n.e. To z kolei wskazuje, że etap predynastyczny historii Egiptu trwał znacznie krócej niż sądzono. Egiptologia przyjmuje, że okres ten rozpoczął się około 4000 roku p.n.e. Najnowsze badania sugerują, że rozpoczął się on mniej więcej w okresie 3800-3700 p.n.e, a poprzedzający go neolit trwał dłużej i zakończył się później. Zatem starożytny Egipt uformował się pomiędzy latami 3800-3700 a początkiem panowania Ahy.

ŹRÓDŁO :     http://kopalniawiedzy.pl/Egipt-archeologia-chronologia,18771

Starożytny Egipt to wysoko rozwinięta cywilizacja położona w pn.-wsch.  Afryce w dolinie najdłuższej rzeki  na świecie – Nilu.  Regularne wylewy Nilu i urodzajne gleby aluwialne sprzyjały rozwojowi rolnictwa.

Egipcjanie jedną z pierwszych cywilizacji w starożytnym  świecie . Ich wynalazki i technologia miała wielki wpływ na rozwój innych cywilizacji. Ich technologia obejmuje zdolność do zbudowania potężnych budowli jak  piramidy, podstawowe maszyny jak rampy i dźwignie.

Pismo

Jednym z najważniejszych wynalazków starożytnego Egiptu to pismo. Egipcjanie pisali hieroglifami. Umiejętność pisania pomagała im utrzymać kontrolę nad dużym imperium.  

 

 Kartki papirusowe

Egipcjanie nauczyli się wytwarzać  papier papirusowy, na którym  zapisywane były ważne dokumenty i pisma religijne.  Myślę, że to był bardzo ważny wynalazek, który wpłynął na cały świat, ponieważ dzięki niemu nie trzeba było już pisać na tabliczkach glinianych i podobnych przedmiotach .

  

 

 

Zegar słoneczny

Następnym wynalazkiem Starożytnego Egiptu jest zegar słoneczny.   Zegar słoneczny  pełnił  bardzo ważną rolę w życiu Egipcjan, ponieważ dzięki niemu ludzie orientowali  się jaka  jest pora dnia.

Piramidy

Według mnie piramidy to bardzo ważny element kultury starożytnego Egiptu. Używane były jako grobowce dla królów Egiptu i ich rodzin.  Do pomieszczenia w pokoju gdzie pochowany był król lub inna ważna osoba zawsze przynoszono przedmioty, które miały służyć w życiu pozagrobowym. Budowanie piramid musiało być bardzo trudną  i mozolną czynnością z powodu ciężaru głazów, które nosili niewolnicy. Piramidy do symbol Egiptu, który przyciąga  każdego roku rzesze turystów z całego świata.

Peruki

Pierwsze dokumentacje peruk  są na  artefaktach egipskich i na malowidłach ściennych grobowców. Z powodu bardzo wysokich temperatur panujących  w Egipcie  ludność goliła  głowy, co miało  zapobiec kłopotom związanym  higieną głowy. Aby wyglądać atrakcyjnie noszono w owych czasach  właśnie peruki.

Stan rozwoju nauki

Stan rozwoju nauki Egipcjan był bardzo rozwinięty.

Osiągnięcia:

·         system nawadniania pól (system irygacyjny)

·         pismo (hieroglify)

·         potrafili obliczyć długość roku: na 365 dni i podzielili go na 12 miesięcy

·         znali astronomię oraz matematykę: obliczali objętości i pól powierzchni brył geometrycznych

·          potrafili obliczyć wylewy Nilu i zaćmienia Słońca

·         Mumifikacja zwłok, trepanacja czaszki, leczenie złamań i zębów

Architektura i sztuka

Bardzo podoba mi się sztuka Egipcjanin. Budowali wspaniałe, wielkie piramidy, sfinksy, rysowali rysunki na ścianach np. grobowców.

PIRAMIDY  są ważną częścią kultury starożytnego Egiptu. Używane były jako grobowce.

SFINKS to mityczne stworzenie, które przedstawiane jest najczęściej jako lew z ludzką głową.

EGIPSKIE MASKI używane były do zakrywania twarzy mumii. Wykonanie masek na pewno musiało zajmować  wiele czasu i cierpliwości. Uważam, że egipskie maski są wspaniale i  bardzo interesujące.

MAPY - w starożytnych czasach nie istniało takie coś jak zapisana skala na mapie. Oczywiście Egipcjanie byli świadomi tego, że mapa jest pomniejszona, ale nie wiedzieli o ile. Mapy z czasów starożytnego Egiptu pokazywały tylko wielkie miasta, jeziora, rzeki, sąsiadujące kraje, morza, pustynie, oazy  i piramidy. Mapy takie były tworzone „na oko”. Były wiec bardzo  niedokładne. Technika tworzenia map nie była jeszcze dobrze rozwinięta j. Nie  istniały samoloty i satelity, dzięki którym jest możliwość robienia zdjęć z lotu ptaka. 

Źródła:

http://www.ducksters.com/history/ancient_egypt/inventions_and_technology.php

http://www.infoniac.com/science/top-10-inventions-of-ancient-egypt.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Piramida

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sfinks

 http://pl.wikipedia.org/wiki/Architektura_i_sztuka_staro%C5%BCytnego_Egiptu

http://pl.wikipedia.org/wiki/Obelisk

Autorzy: Martyna Wawrowska, Magda Tyrka, Paulina Kudlak, Klaudia Sawko

Etykieta:A

Sztuka Starożytny Egipt

MALARSTWO :

Od samego początku malarstwo pełniło zarówno funkcje pomocnicze jak i stanowiło sztukę samą w sobie – malowano posągi, reliefy, kolumny oraz sceny na ścianach budowli świątynnych, a także wnętrza domów, lecz te przeważnie dekorowane były skromniej. Powierzchnię, na której miał powstać malunek, pokrywano cienką warstwą wygładzonej zaprawy wapiennej, na którą następnie czerwoną linią nanoszony był szkic przedstawianej sceny. Kontury zaznaczano mocną, czarną linią, a powstałe pola wypełniano kolorem.

Artyści egipscy malowali farbami mineralnymi – stosowano następujące kolory: czerń z węgla drzewnego, biel z wapna, żółć i czerwień .  Do malowania używano pędzelków z rozgniecionej trzciny, do wypełniania większych powierzchni służyły pędzelki zrobione z połączonych trzcin, traw i włókien liści palmowych

RZEŹBA :

Rzeźba egipska przedstawiałagłównie wizerunki bogów i faraonów. Władcy pokazywani byli jako osoby młode, przeważnie idące lub siedzące na tronie z rękoma ułożonymi na kolanach, z głową na wprost i z jedną nogą wysuniętą do przodu oraz zwykle w koronie lub nemesie.

Były to postacie o najwyższym wzroście. Prezentowane obok żona czy córka to osoby znacznie niższe niż wymagałoby pokazanie naturalnej różnicy. Urzędnicy przedstawiani bylibardziej swobodnie, w scenach stanowiących wizytówkę wykonywanego przez nich zawodu, a lud zawsze w ruchu, przy pracy. Bogów z kolei przedstawiano często pod postaciami zwierząt, jak np. boginię Bastet pod postaci czarnej kotki.

Starano się aby twarz nie wyrażała żadnych uczuć. To wrażenie obojętności osiągano poprzez skierowanie wzroku w przestrzeń, po linii biegnącej prostopadle do płaszczyzny ramion. Najważniejszy wyjątek od sztywnych zasad geometrii stanowią postaci z głowami wzniesionymi ku górze, być może w stronę słońca, lub opuszczonymi w dół, jak w przypadku pisarzy spoglądających na zwój papirusu umieszczony na ich kolanach. W rzeźbie portretowej obecny był tzw. kierunek pesymistyczny, ukazujący władcę o smutnym, zadumanym obliczu, na którym jego wiek też znajduje swoje odbicie. Z okresy Starego Państwa pochodzi także pierwsza monumentalna rzeźba Egiptu – Sfinks.

PŁASKORZEŹBA :

Co prawda Egipcjanie potrafili przedstawić postać człowieka w dowolnym oglądzie, ale odstępstwa od obowiązującej zasady czyniono tylko wyjątkowo, w odniesieniu do obcokrajowców lub ludzi niższego stanu.

Także siatka konstrukcyjna w przypadku płaskorzeźby opierała się na 18 rzędach kwadratów, od podłoża do linii włosów (ilość jednostek wykorzystanych powyżej uzależniona była od nakrycia głowy). Linie i siatki używane do przygotowywania szkiców były zgodne z egipskim systemem miar długości, co umożliwiało w przyszłości powiększanie reliefów. Tak samo jak w malarstwie, władców przedstawiano jako ludzi pięknych i młodych, większych od swoich poddanych, a zwykłych ludzi już w sposób bardziej naturalny.

Oprócz tego na reliefach częste były zwierzęta i rośliny, sceny batalistyczne i rodzajowe. W jednym z grobowców z okresu Średniego Państwa komora grobowa wykonana była z bloków granitowych, a ozdobiona pięnymi reliefami. Zachowane fragmenty płaskorzeźb pokazują sceny polowań na zwierzęta pustynne i ptactwo, łowienie ryb, wojny oraz obrzędy kultowe. W czasach Nowego Państwa, kiedy to powszechnie rozpoczęto budowy monumentalnych świątyń i grobowców, reliefy pokrywały znajdujące się po bokach wejścia na teren świątyń wielkie pylomy. Opowiadały one o czynach faraonów zwyciężających wroga i oddających cześć bogom.

ŹRÓDŁÓ :

http://nefretete-nefertiti.blog.onet.pl/2010/04/26/malarstwo-rzezba-i-plaskorzezba-w-starozytnym-egipcie/

Aytorzy:Martyna Wawrowska, Magdalena Tyrka, Klaudia Sawko, Paulina Kudlak

Etykieta:A